adj.

severely, seriously or mortally wounded;

adv.

cruelly, grievously, to death;
— խոցել, առնել, to wound mortally or to death, to give a death blow or mortal wound.

adj. adv.

ԿԱՐԵՎԷՐ կամ ԿԱՐԷՎԷՐ. Կարի կամ ի խոր կամ չարաչար վիրաւորեալ, եւ վիրաւորելով. սաստիկ վէրս առեալ կամ տուեալ, առնլով կամ տալով.

Ախտացեալ են, այլ դու բժիշկ ես. կարեվէրք են, այլ դու ամենահնար ես. (Սկեւռ. աղ.։)

Կարեվէր խոցեալ ելանէր երիվարաւն ի պատերազմէն. (Ագաթ.։ Կարէվէրս առներ. Փարպ.։ Կարէվէր արկածք։ Կարեվէր վէրք։ Կարեվէր խոցէ զհոգի։ Կարէվէր խոցեալ լինիմ։ Զայլս բազումս կարէվէր վիրաւորեալ։ Կարեվէր խոցմամբ. Պիտ.։ մանդ։ Սարգ.։ Յիսուս որդի.։ Յհ. կթ.։)