to burn alive.
ԿԵՆԴԱՆԱԽԱՐՈՒԿԵԼ. ζωοπυρόω vivum ustulo, comburo, et ardere facio ἁναζωπυρόω inflammo, resuscito. Կենդանւոյն այրել, խորովել. ողջակիզել. եւ Վառել որպէս կենդանի հրով. արծարծել. բորբոքել. ողջ ողջ էրել, խորովել. եւ հրահրել, բոլորովին վառել.
Զհին մարդն մեռուցեալ՝ կենդանախարուկելով զմարմինն պէսպէս առաքինութեամբք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Դ։)
Մարմինն կենդանախարուկեալ ի հուր աստուածութեանն լուսոյ. (Խոր. հռիփս.։)
Վառեալ մաքրէր կենդանախարուկեալ սիրովն քրիստոսի. (Սանահն.։)
Որ զաղօտաջահն լուսնի յարեգական հրափայլութենէ կենդանախարուկեալ. (Պիսիդ.։)
Այլեւ լուսին, զոր աղօտ ջահ անօրինեաց արարիչն՝ իշխան լինել գիշերոյ, յարեգականն փայլմանէ կենդանախարուկեալ. (Լմբ. սղ.։)
Եռանդել զնոսա, եւ կենդանախարուկել ի նմանն կոյս ջերմութիւն։ Մաքրեցելոյն յաստուածայինն կոյս ունկնդրութիւնն կենդանախարուկիլ. (Դիոն. երկն.։)
Հրոյն բնաւորեալ է սրբել զնիւթս. նոյնպէս եւ նոքա կենդանախարուկեալք կոչին. (Շ. բարձր.։)
Կենդանախարուկիլ ախորժելով զորս յաստուածն են վերագրեալք, եւ ոչ ցրտանալ. (Մեկն. ղեւտ.։)