va.

cf. Կցատեմ.

ն.

ԿՑԱՏԵՄ ԿՑԱՑԵՄ. λακτίζω calcitro, calce impeto. որ եւ գրի ԿՑԱԾԵՄ. Կիցս ընկենուլ կամ ածել. աքացել. աքսոտել.

Անկուշօղ, կցատող աստուածային օրինացն, որ աւետարանական շնորհացն կիցս ընկենոյր. (Սեբեր. ՟Ժ՟Ա։)

Յորժամ կցածիցես իբր զէշ, եւ եղջիւր ածիցես իբրեւ զցուլ։ Իշացուլք իսկ են ոմանք ի մարդկանէ, որք ... եղջիւր ածիցեն ... վազեն, եւ կցացեն։ Պակաս ի՞նչ իցեն ի մարտէ իշավայրիցն, զմիմեանս խածատելովն, կամ կցացելովն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։ ՟Գ. 6։ եւ Ոսկ. յկ. ՟Ա. 3։)