adj.

of the same opinion, agreeing, unanimous.

adj.

ὀμόψυχος, ἱσόψυχος unanimis, concors, ejusdem animae, conjunctissimus. Որ ունի մի սիրտ կամ շունչ եւ հոգի ընդ այլում. համամիտ. համակամ. սրտակից. միաբան. մէկ սիրտ՝ մէկ հոգի.

Ոչ զոք ունիմ համաշունչ։ Համաշունչք, միախորհուրդք. (Փիլիպ. ՟Բ. 20. եւ 2։)

Այսպէս համաշունչքն երկու գոն կամ տասն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31։)

Յիշեցուցանել ձեզ (կամ մեզ) համաշնչոց. (Բրս. հց.։)

Ոչ ոք այլ գոյր նմա համաշունչ. (Յհ. կթ.։)

Համաշունչք եղեն երկոքին սոքա մեծացուցանել զերախտիսն աստուծոյ. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Բ։)

Համաշունչք եղեն սոքա երկոքեան ի վերայ իմ (իբր համախոհ). (Ճ. ՟Բ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif համաշունչ համաշունչք
accusatif համաշունչ համաշունչս
génitif համաշնչոյ համաշնչոց
locatif համաշունչ համաշունչս
datif համաշնչոյ համաշնչոց
ablatif համաշնչոյ համաշնչոց
instrumental համաշնչով համաշնչովք