vn.

to sum, to number, to count;
to calculate, to compute;
to esteem, to repute, to judge;
to presume, to suppose, to reckon;
to attribute;
to pass for, to be reputed or deemed;
լաւ —, to prefer;
պատուական —, to appreciate;
մեծ ինչ —, to value, to esteem, to repute, to rely on;
առ ոչ ինչ —, not to keep any account of, not to care about, to have little esteem for, to despise;
— զանձն, to look upon oneself as, to believe, deem or account oneself, to think that one is;
ընդ մի — զիմն ընդ ումեմն, to mistake;
երանելի զանձն —, to think oneself happy;
—իմք եթէ, —րեսցուք այնպէս թէ, let us suppose that;
մի —իք թէ, do not believe that.

հ.

որպէս ռմկ. համրել. պ. շիւմարկիյտէն, շիւմիւրտէն. ἁριθμέω, ψηφίζω calculo. Ի համար արկանել. թուել. հաշուել.

Համարեցաւ զընդոծինսն իւրիւր ՟Յ՟Ժ՟Ը։ Ոչ կարէր համարել, քանզի ոչ գոյր թիւ։ Համարեցան հազար այր ի ցեղէ։ Եօթն եօթներորդս համարեսցիս քեզ։ Սկսանիցիս համարել։ Համարեսցի նմա քահանայն զարծաթն յայլ եւս ամսն (որ եւ սեպել)։ Համարից զամս վաճառին իւրոյ։ Իւրաքանչիւր ըստ բաւականի իւրում համարեսցի յոչխարն. (համրելով սեպուիլ)։ Համարիցի զծախսն։ Համարեսցի զթիւ գազանին.եւ այլն։

Որպէս եւ.

Համարեցաւ ընդ մետասան առաքեալսն , է մտանել ի թիւ նոցա վիճակաւ։

Համարիմք, եւ քակեմք զհամարն նովին ձեռամբ. (Սեբեր. ՟Է։)

Ապա եւ զառաքինութիւնսն համարի կարգ ըստ կարգէ։ Համարի կարգաւ (այսինքն մի ըստ միոջէ ճառէ) զմեծութիւն. (Ոսկ. ես.։)

Համար որովայնի ծառայն, եթէ որո՛վ կերակրով տօնիցեմ. (Կլիմաք.։)

Համարեա՛ զհոգիս նոցա ի թիւ սրբոց քոց. (Ժմ.։)

Խորելն նենգութեամբ, եւ ցրուելն շռայլութեամբ ընդ մի համարեալ են. (Երզն. մտթ.։ որ հային եւ ի ՟Բ նշ։)

ՀԱՄԱՐԻՄ. Առաւել՝ որպէս ռմկ. սեպել, կարծել. ... λογίζομαι, ἠγέομαι, οἵομαι, δοκέω եւ այլն. aestimo, existimo, puto, censeo եւ այլն. Վարկանել. դատել. առնել. գրել. դնել ի մտի.

Համարեցաւ զնա հեղի՝ արբեալ։ Համարեցաւ զիս իբրեւ թշնամի։ Համարիցիս զիս քեզ ոսոխ։ Համարի զիս հանգոյն կաւոյ։ Համարիմ զանձն իմ հող եւ մոխիր։ Համարիմ զանձն իմ երեւելի։ Լաւ համարել։ Իրաւունս, կամ արժանի համարել։ Մի՛ համարիր դոցա զայս մեղս։ Երանի՛ առն որում ոչ համարեսցի տէր զմեղս նորա։ Մի՛ համարիք, եթէ եկի լուծանել։ Մի՛ համարիցիք ասել յանձինս։ Համարեցաւ նմա յարդարութիւն։ Իբրեւ զօտարոտիս համարեալ եմք նմա։ Մի՛ համարեսցի նմա այն։ Յարիւն համարեսցի մարդոյն այնմիկ։ Ընդ անդս երկրի համարեսցին։ Ոչ էր համարեալ արծաթ, թէ իցէ ինչ.եւ այլն։

Համարեա՛ զաշխատութիւնս մեր ի գործ արդարութեան. (Ժմ.։)

Բազում անգամ լաւ համարիմք մեռանել՝ քան ի բարեկամաց ստգիւտ լինել. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)

Որպէս իսահակ ոչ մեռաւ, բայց աստուած ընկալաւ (զնա որպէս) զենեալ ի ձեռն խոյին. այսպէս եւ բանին աստուծոյ համարեալ է մահ, եւ ոչ ըստ բնութեան. մեռեալ աստուածացեալ մարմնովն՝ միացեալ բանին աստուծոյ համարեալ է մահ. զի կենացն մահ ոչ յաղթէ. (Մեկն. ղկ.։)