hy    |   fr

Հայաստան, ի

s.

Armenia.

s.

որ եւ առաւել Հայք ասի, այսինքն Հայոց աշխարհ. Տես. բռ. յտկ. ան։

adj.

ՀԱՅԱՍՏԱՆ. ա. Հայկական. արամեան. թորգոմեան.

Զթորգոմայ ազգին հայաստան աշխարհի. (Ագաթ.։)

Պսակեալ ցուցեր զհայաստան աշխարհ. (Շար.։)

Ազգացն հայաստան աշխարհին. (Բուզ.։)

Առեալ զիւր վիճակն հայաստան երկրին։ Խաղացեալ գայր ի վերայ հայաստան երկրին. (Ագաթ.։ Բուզ.։)

Գիրս նշանագրոց հայաստան ազգին։ Ի տեղիս տեղիս հայաստան ազգին. (Կորիւն.։)

Վիճակեաց զամենայն հայաստան ազգս։ Վիճակեալ հայաստան ազգիս. (Ճ. ՟Բ.։)

Հայաստան ազանց. (Շար.։)

Որ ի հայաստան էին տանէ. (Արծր. ՟Դ. 12։)

Հայաստան ազգ. (Լմբ. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հայաստան հայաստանք
accusatif հայաստան հայաստանս
génitif հայաստանի հայաստանաց
locatif հայաստանի հայաստանս
datif հայաստանի հայաստանաց
ablatif հայաստանէ հայաստանաց
instrumental հայաստանաւ հայաստանաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հայաստանեայք, եայց

Հայաստանցի, ցւոյ

Voir tout