ՀԱՆԴԱՐՏԵՄ ՀԱՆԴԱՐՏԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. որ եւ ՀԱՆԴԱՐՏԱՑՈՒՑԱՆԵԼ. ռմկ. հանդարտեցնել. παύω, καταπαύω, πραΰνω sedo, lenio, mitigo. Խաղաղել. ցածուցանել. դադարեցուցանել.

Փարատեա՛ ի վշտացս, հանդարտեա՛ ի խռովութեանցս. (Նար. ՟Ձ՟Գ։)

Հանդարտեա՛ զսիրիս իշխանացն. (Ճ. ՟Ժ.։)

Հանդարտեցուցանել զծով, կամ զցասումն առն, կամ զյուզեալս. (Յոբ. ՟Ի՟Զ. 12։ Առակ. ՟Ժ՟Ը. 14։ ՟Գ. Մակ. ՟Զ. 1։)

Հանդարտեցուցանել զամբոխեալ եւ զալէկոծեալ բնութիւնս. կամ զարօրադիր եզինս, կամ զհարթուցեալս. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Ա։ Նիւս. թէոդոր.։ Յճխ. ՟Ե։)

Մի՛ հանդարտեցուսցուք զնոսա ի գործոյ. (Ել. ՟Ե. 5։)

Ի բերմանէ ընդունայնութեան ողորմութեամբ հանդարտեցուցանես. (Նար. ՟Լ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես հանդարտեցուցանեմ
դու հանդարտեցուցանես
նա հանդարտեցուցանէ
մեք հանդարտեցուցանեմք
դուք հանդարտեցուցանէք
նոքա հանդարտեցուցանեն
Imparfait
ես հանդարտեցուցանեի
դու հանդարտեցուցանեիր
նա հանդարտեցուցանէր
մեք հանդարտեցուցանեաք
դուք հանդարտեցուցանեիք
նոքա հանդարտեցուցանեին
Aoriste
ես հանդարտեցուցի
դու հանդարտեցուցեր
նա հանդարտեցոյց
մեք հանդարտեցուցաք
դուք հանդարտեցուցէք
նոքա հանդարտեցուցին
Subjonctif
Présent
ես հանդարտեցուցանիցեմ
դու հանդարտեցուցանիցես
նա հանդարտեցուցանիցէ
մեք հանդարտեցուցանիցեմք
դուք հանդարտեցուցանիցէք
նոքա հանդարտեցուցանիցեն
Aoriste
ես հանդարտեցուցից
դու հանդարտեցուսցես
նա հանդարտեցուսցէ
մեք հանդարտեցուսցուք
դուք հանդարտեցուսցջիք
նոքա հանդարտեցուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ հանդարտեցուցաներ
դուք մի՛ հանդարտեցուցանէք
Impératif
դու հանդարտեցո՛
դուք հանդարտեցուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու հանդարտեցուցանիջիր
դուք հանդարտեցուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու հանդարտեցուսջի՛ր
դուք հանդարտեցուսջի՛ք