s.

companion in an assembly or solemnity;
companion in arms, fellow-soldier, comrade.

adj.

σύναθλος certaminis socius et adjutor եւ այլն. Կցորդ ո՛ր եւ է հանդիսի։ մարտակից. նահատակակից. Ճգնակից. եւ Գործակից. եւ Պարակից. տօնակից.

Հանդիսակից մաքուր մրցանաց նոցա։ Ցուցանէ միշտ զհանդիսադիրն հանդիսակից գոլ նոցին. (ՃՃ.։ Երզն. մտթ.։)

Սիրով հոգւոյն հանդիսակից լինել յաղօթս. (Կիւրղ. գանձ.։)

Մաքրագործ բանիցն նոցա հանդիսակից գտանիլ, եւ մակացու. (Սարգ.։)

Հանդիսակից լինէր նոցա մինչեւ յաւուրս մեծի պասեքին. (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)

Բարեխօ՛ս լերուք առ տէր հանդիսակից ձեր տօնողացս. (Շար.։)

Հրանիւթիցն ի հանդերձեալսն գտաւ հանդիսակից. (Կաղանկտ.։)

ՀԱՆԴԻՍԱԿԻՑ. ἁντίδικος adversarius in lite, litigans. Դիմախօս յատենի. դատախազ. ոսոխ.

Զոր ինչ առ յերկաքանչիւրոցն ոք հանդիսակցաց ասացեալ մակադրիցի. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

ՀԱՆԴԻՍԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. συνηγορέω patrocinor, defendo. Պաշտպան կալ յատենի.

Վասն սպանման միայն պարտ իցէ վկայել, եւ հանդիսակից լինել. (Պղատ. օրին. ՟Ժ՟Ա։)