cf. Հատուկտիր.
ՀԱՏՈՒԿՃԻՐ ՀԱՏՈՒԿՏԻՐ. Հատմամբ միանգամայն կտրօղ. եւ Հատեալ. կտրեալ. կրճատեալ հատմամբ. հատակոտոր. եւ Բնաջինջ. քէսիպ աթան. եւ կտորբրդուճ, ջարդուբուրդ ընօղ, էնելով
եւ կտորբրդուճ, ջարդուբուրդ ընօղ, ընելով.
Որ հատուկճիր, եւ յանդուգն է, եւ խիստ է առ միանգամայն հատանել։ Մշակք զիւրեանց վաստակս ոչ հատուկճիր առնելով՝ ամբողջ պահեն։ Հատուկճիր զնինուէացիսն արարեալ։ Հատուկճի՞ր զնոցա քարոզութիւնն առաքեցի. (Փիլ.։)
Հատուկտիր զիջոյց զպարծանսն սիսարայ. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)