demand, interrogation, question, examination;
cf. Հարցն;
— եւ խնդիր առնել, to ask, to make inquiries, to inquire about;
ի — եւ ի փորձ արկանել, անկանել, to question, to examine;
ի — եւ ի խնդիր մտանել ընդ ումեք, to discuss, to argue, to dispute.
ἑρώτημα, ζήτημα interrogatio, quaestio. Արմատ Հարցանելոյ. (լծ. այց. հայց. թ. արզ, արայըզ ) Հարցումն. խնդիր. հետազօտութիւն. յոյզ. քոյզ. փորձ. քննութիւն.
Զամենայն խնամաբար ի հարց արկանել։ Զտապանս զայս բնականագոյն ի հարց առնուլ. այսինքն հարցաքննել. (Փիլ. ՟ժ. բան.։ եւ Փիլ. լին. ՟Բ. 1։)
Ի հարց եւ ի խնդիր մտին ընդ ստեփաննոսի. (Սեբեր. ՟Գ։)
Առանց հարցի խուզման։ Առանց հարցի քննութեանց. (Նիւս. կազմ. ՟Ժ՟Գ։ Ճ. ՟Գ.։)
Յետ այսչափ հարցից եւ տանջանաց. (Ագաթ.։)
ՀԱՐՑ. cf. ՀԱՐՑՆ։
ՀԱՐՑ ԵՒ ԽՆԴԻՐ. cf. ՀԱՐՑ։
ՀԱՐՑ ԵՒ ՓՈՐՁ, ի. cf. ՀԱՐՑԱՓՈՐՁ. ἑξέτασις.
Խորհրդոց ամպարշտաց հարց եւ փորձ (կամ հարցափորձ) եղիցի։ Հարց եւ փորձ լիցի նոցա. (Իմ. ՟Ա. 9։ Ղեւտ. ՟Ժ՟Թ. 20։)
Զհարց եւ փորձ դատաւորաց, եւ զպատասխանիս. (Եղիշ. ՟Ը։)
Պատժի պատուհասի հարցեւփորձին. (Ոսկ. յկ. ՟Ա. 1։)
Ոչ եթէ հարցեւփորձի ինչ մնայ աստուած ընդ նոսա. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)
Ի հարց եւ փորձ արկանել, կամ անկանիլ. (Լաստ. ՟Ժ՟Դ։ Գէ. ես.։)
Հարց եւ փորձ բանից առնել. (Երզն. լս.։)
Ի հարց եւ փորձ ձգել. (Լմբ. իմ.։)
ՀԱՐՑ ԵՒ ՔՆԻՆ. cf. ՀԱՐՑԱՔՆՆՈՒԹԻՒՆ.
Հարց եւ քնին առնել։ Նորոգել զնորա իրաց հարց եւ քնին. (Բուզ. ՟Ե. 21։ Կանոն.։)