cf. Հելլեն;
— լեզու, the greek tongue or language;
— գրել, խօսել, to write in greek;
to speak greek.
Նոյն ընդ Հելլեն. ելլադացի. յոյն. եւ Այլազգի. հեթանոս.
Չիցե՞ն հելլենացիք, որ կեան իմաստութեամբ։ Ծաղր լինիմք ի հելլենացւոցն եւ ի հրէիցն եւ ի հերձուածողացն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 27. 29։)
Ըստ անսայթաքութեան սիղոբայից հելլենացւոց. (Խոր. ՟Բ. 53։)
Կամ ա. որպէս Հելլենական.
Հելլենացի գրով. (Խոր. ՟Բ. 62։ Զենոբ.։)
Ընդ ամենայն հելլենացի նմաստութիւնս ընթացեալ. (Ճ. ՟Բ.։)
Կամ մ. որպէս Հելլեներէն. յունարէն.
Թարգմանեսցէ նոցա ի բառս եգիպտացւոց. քանզի հելլենացի գրեաց. (Վրք. հց. ՟Թ։)