adj.

living far off, remote, distant.

adj.

Որ բնակէ ի հեռաւոր վայրի.

Ի հեռաբնակ սուրբս անջրելի քինապահութեամբք գրգռեալ. (Պիտ.։)

Վրիպեալք ի բնական հայրենի լեզուէն յաղագս հեռաբնակն լինելոյ. (Արծր. ՟Բ. 7։)

ՀԵՌԱԲՆԱԿ. Հեռի բնակութեամբ (վայր). հեռաւոր. բացագոյն.

Ձկտել յաշխարհս հեռաբնակս. (Ագաթ.։)

Ճանապարհորդել գնալ ի հեռաբնակ աշխարհն հոնաց. (Կաղանկտ.։)

Հետեւեցայ անառակին՝ ի հեռաբնակ տար աշխարհին. (Յիսուս որդի.։)

Ընդ հեռաբնակ վայրս արշաւեցին. (Նար. առաք.։)

Ի հեռաբնակ տեղեաց ժողովեցան. (Իգն.։)