adj.

admiring, of admiration;
ecstatic.

adj.

Նշանակ հիացման, եւ Հիանալի. հիացուցիչ.

Ո՜վ նոր խառնմանս. ո՜վն ասել՝ ասա հիացական է, եւ զարմացմամբ. (Լմբ. ածաբ.։)

Այն ձեւն՝ զոր ի հիացականսն, կամ ի հարցականս դնեմք։ Ուստի եւ հիացականս դնէ, ո՜վ կին դու, մեծ են հաւատք քո. (Երզն. քեր. եւ Երզն. մտթ.։)

Նաեւ զայլ հիացականսն՝ որ ըստ այսոցիկ, ուսցիս ի նորին գրոց. այսինքն ի պատմութենէ աղեքսանդի. (Արծր. ՟Ա 3։)