շ. մ.

ՀԻ՛ԲԱՐ. οἶον, ὠς ut, sicut. որ եւ ՀԻԿԷՆ, ՀԻԶԱՆ, ՀԻՊԷՍ. (արմատն է ի՞նչ, զի՞նչ. ո՞ր ինչ) Ո՛րգոն. ո՛րպէս. զո՛ր օրինակ. ինչպէս, օրինակ ըլլայ.

Յատուկ. հի՛բար, ծիծաղական. եւ պատահ, ո՛րգոն, սպիտակն. (Պորփ.։)

Հի՛բար, եթէ բացատրեսցէ ոք. (Արիստ. քանակ.։)

Հի՛բար. ալեւորելոյ վաթսնամենի. (Նիւս. կազմ.։)

Բաղդատականացն գաղափարք են. հի՛բար, արագագոյն, յարմրագոյն. եւ այլն. (Թր. քեր.։)