hy    |   fr

Հոգեբարձու

cf. Հոգաբարձու.

cf. ՀՈԳԱԲԱՐՁՈՒ. որ եւ գրի Հոգէբարձու.

Ղեկավար, հոգեբարձու, հարկաւոր իրաց մատակարար. (Եփր. աւետար.։)

Բարեկամ եւ հոգեբարձու։ Հայր որդւոց, եւ հոգեբարձու սննդեանն։ Թէ հոգեբարձու ես վախճանելոցն. (Ճ. ՟Գ.։ Ոսկ. ես.։ Մանդ. ՟Է։)