adj.

γηγένης terrigena. Ի հողոյ ծնեալ. ծնունդ երկրի. երկրածին. մարդ. ադամ. եւ Ամենայն կենդանի՝ մանաւանդ ցամաքային.

Ծնունդ հողածնի (կամ հողածին) նախաստեղծին. (Իմ. ՟Է. 1։)

Մի՛ նստցի ի նմա ծնունդ հողածնի. յն. մարդոյ. (Երեմ. ՟Խ՟Թ. 33։)

Տասներորդ է նոյ ի հողածնէն. այսինքն յադամայ. (Փիլ. լին.։)

Հողածին մարդ, կամ բնութիւն. (Փիլ. իմաստն.։ Շար.։ Յիսուս որդի.։ Նար. ՟Հ։)

Ազգ մարդկան տիրեմք հողածին կենդանեաց։ Զհողածին եւ զծովային տեսակս կենդանեաց։ Բնաւ հողածին կենդանեաց զարմս ծննդովքն եւ ձագուցն երամովք. (Պիտ.։)