adj.

θαυματουργός qui miracula edit եւ mirificus. Որ գործէ հրաշս. սքանչելագործ. նշանագործ. որ տիարպէս զաստուծոյ ասի. հրաշք գործօղ .... եւ իբր Հրաշագործական, որ ասի զաստուածային իրաց.

Հրաշագործ (տէր)։ Միայն հրաշագործ։ Առ ի հրաշագործէն եդաւ. (Նար. ՟Ժ՟Ե. ՟Ձ՟Է։ Դամասկ.։)

Նոյնպէս հրաշագործն ի կարմիր ծովուն արար. (Վրդն. ծն.։)

Աստուածային իմն հրաշագործ յայտնութիւնս։ Հրաշագործ եւ սքանչելի յարութեամբն. (Ճ. ՟Ա.։)

Զսքանչլի եւ զհրաշագործ զյարութիւնն քրիստոսի։ Հրաշագործ քո բանիւ. (Շար.։)

Զօրութիւն հրաշագործ. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Մերթ՝ Հրաշալի օրինակաւ գործեալ. զարմանալի. զարմացուցիչ. հոյակապ.

Շինեաց եկեղեցի հրաշագործ՝ հրաշազան յօրինուածովք. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Հրաշագործ տաճարաւ մեծամտէին. (Նչ. եզեկ.։)

Ըստ հրաշագործ նշանացն եւ արուեստիցն. (Կիւրղ. ղկ. (որ տայի եւ ի ՟Ա նշ։))