s.

Որպէս Ձախողանք կամ ձախողութիւն, դէպք անյաջողք, վնաս. եւ Անկարգութիւն.

Հետեւեալ լինին անզգամութեանն՝ անուսումնութիւն, անհմտութիւն, շռայլութիւն, ձախորդութիւն, անյիշողութիւն. (Արիստ. առաք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ձախորդութիւն ձախորդութիւնք
accusatif ձախորդութիւն ձախորդութիւնս
génitif ձախորդութեան ձախորդութեանց
locatif ձախորդութեան ձախորդութիւնս
datif ձախորդութեան ձախորդութեանց
ablatif ձախորդութենէ ձախորդութեանց
instrumental ձախորդութեամբ ձախորդութեամբք