ն.

Ճահաւորել. յարմարել ի դէպ. կր. յարմարիլ, ի դէպ գալ. յարմարցընել, յարմար գալ.

Բարւոք իմն ճահէ զգնացս գարշապարացն։ Եւ զայս հինգ ազգաց ճահիցես. (Ոսկ. եփես.։ Եւս. քր. ՟Ա։)

Տես զիա՞րդ գեղեցի կարգաւ իրքն ճահէին. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 7։)

Պատշաճին բանքն (ի տէր մեր). ապա թէ ոչ՝ ոչ ճահին (այլում). (Կիւրղ. թագ.։)