adj.

λόγιος eloquens σοφός λόγῳ sapiens sermone. Ճարտար ի բանս կամ բանիւ. ճարտարախօս. զօրաւոր բանիւ.

Ապեղէս, այր ճարտարաբան։ Այր հանճարեղ եւ ճարտարաբան. (Գծ. ՟Ժ՟Ը. 24։ ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Զ. 18։)

Դիոնեսիոս՝ այր ճարտարաբան. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Զրկեալն անիմաստ, եւ զրկողն ճարտարաբան. (Լմբ. սղ.։)

Իմաստասէր ճարտարաբան. (Պիտ.։)

Իսկ (Կոչ. ՟Դ.)

Ճարտարաբան բանիւք. իմա՛ ճարտարաբանական։