adj.

worm-eaten, rotten.

adj.

ՃՃԵԿԵՐ ՃՃԵՀԱՐ. εὑρωτιῶν, καὶ βεβρώμενος cariosus, situ obsitus, et corrosus. որ եւ ՃԻՃԵԿԵՐ, ՃԻՃԵՀԱՐ. Կերեա կամ հարեալ ի ճճեաց. կրծեալ յորդանց, ի ցեցոյ, եւ այլն.

Հաց պաշարի իւրեանց չորացեալ, եւ եղեւ ճըճեկեր. (Յես. ՟Թ. 5. 12։)

Ճիճեկեր չտայ բնաւ լինել։ Ճիճեհար ծառք. (Վստկ. ՟Մ՟Ծ՟Է։)