cf. Ճօճան.
ՃՕՃԱՆ ՃՕՃ. իբր Ճօճումն. ծածանումն. եւ Ճօճուն, ճօճեալ. դիւրաթեք. ճկճըկում, եւ ճկճըկած, խաղուն.
Ջահ վառեալ. ի ձեռն պնդակազմ հաւատոցն ճօճ առեալ ցոլացեալ։ Կրկնեալ այլ ոմն ճօճ նիզակաւն ընդ նոյն ակն. (Արծր. ՟Է. 2։ եւ ՟Գ. 8։)
Զճօճ նիզակիկն յահեակ բազուկն. (Օրբել.։)
Ճօճան առեալ (կամ ճօճանակեալ)։ Զնիզակն իւր ճօճան վերառեալ. (Գանձ.։)