s.

mastic;
— գիհոյ, sandarac, gum of the juniper-tree.

s.

որ եւ կարճելով՝ ՄԱԶՏԱՔ. կամ յն. ձայնիւ ՄԱԶԴԻՔԻ. μαστίχη masticha, mastix, lentisci recina. Ձիւթ սպիտակ ծամելի կամ ծասքելի. կիւ, հոյզն հերձի ծառոյ, որպէս եւ հիւթ ինչ մածեալ յարմատս խոտոյ իրիք. ձութ.

Լինի յասիա մազդիքի (կամ մազտաքէ) խիժ ի ծառոց. (Խոր. աշխարհ.։)

Ձիւթ եւ խունկ, եւ մազտաքէ. (Մխ. դտ.։)

Են որ մազտաքոյն ցախովն ձիւթեն։ Մազտաքէի տունկ. (Վստկ.։)

Շինեցաւ ռոդոս կղզին, յորս պտուղք ծառոցն մազտա՛ք էին. (Միխ. ասոր.։) cf. ԿԻՒ. ուստի անուն Սագըզ կղզւոյն։