adj.

epiglottis.

s.

ἑπιγλωττός, σσός lingula, lingua minor, membrana gutturis. որ եւ ԶԱՆԳԻԿ. Վերագիր լեզուակ ի ներքսակողմն առաստաղի բերանոյն՝ իբրեւ բացարան եւ փակարան կոկորդի. լեզուակ. տիլճիք.

Ձայն է բացակատարումն գանչեցելոյ ի մեզ հագագի... եւ տեսակ արարելոյ լեզուաւ եւ մակալեզուաւ. (Սահմ. ԺԱ։)