adj.

death giving or causing.

adj.

θανατοποιός mortifer, letalis, exitiosus. Արարօղ մահու. մահագործ. մահաբեր. մահառիթ.

Պապանձեցոյց տէր զգոռոզն մահարար. (Տաղ.։)

Մահարար թոյնք, կամ հարուածք. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Զ։)

Զծառայն հիւանդ՝ յախտ մահարար, կեցոյց բանիւ կենդանարար։ Մի՛ զփափկութիւնըս մահարար՝ ասէք անձին կենդանարար։ Եւ թէ ի սրոյն այն մահարար՝ մնացեալ առ իս էք յուսաբար. (Շ. խոստ. եւ Շ. եդես.։)

Յետ բազում տանջանարանացն՝ գտանէր զդժնդակն ի մահարարս. (Սիսիան.։)

Այսպէս եւ հոգւոյ ոչ մարմնականքն միայն, այլ հոգեկանքն են մահարարք. (Շ. թղթ.։)

Ծառն կենաց զմահարար պտղոյն ճաշակս դարնութեանն քաղցրացուցանէ. (Ճ. ՟Գ.։)

Լուեալ վարդան զգոյժ մահարար բօթին. (Ուռպ.։)

Յիշաչար կրօնաւոր բունեալ ունի յանձին իւրում մահարար դեղ։ Արար դեղ մահարար, եւ արբոյց տղային. (Կլիմաք.։ Հ=Յ. նոյ. ՟Ժ՟Ե.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անմահարար

Voir tout