adj.

fond of carnal pleasures, sensual, carnal, voluptuous, mundane.

adj.

φιλοσώματος, φιλόσαρκος carnem amans, corporis nimium studiosus, carnalis;
carni deditus, favens. Որ սիրէ եւ պաշտէ զմարմին իւր, եւ զմարմնաւորս. փափկասէր. բարեկեցիկ. աշխարհասէր.

Կերինթոս մարմնասէր էր, եւ յոյժ մարմնաւոր. (Եւս. պտմ. ՟Է. 24։)

Մի՛ որպէս մարմնասէրք, այլ որպէս աստուածասէրք. (Նիւս. կազմ.։)

Խրատեսցէ զմարմնասէրսն, մի՛ կարի ընդ այնոսկ՝ որ ըստ զգայութեանցն երեւին, կապել զմիտսն. (Բրս. հց.։)

Զմարմնասիրացն, եւ աստէն ի սոյն կեանս ծնգելոցն ասիցես. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 13։)

Վասն լինլոյ դոցա մարմին, այսինքն մարմնասէրք, եւ ոչ հոգիասէրք։ Մարմնասէր իշխանաց։ Դնէ վիճմամբ ի դիմաց մարմնասիրաց, թէ ոչ գոյ շահ յառաքինութեանց. (Արծր. ՟Ա. 1։ Ասող. ՟Բ. 2։ Նախ. ժող.։)

Եղջերդ այդ պտուղ քաղցր, ընդ նմին եւ դառն, որ նշանակէ զբան մարմնասիրաց. (Մեկն. ղկ.։)

Կամ իբր Մարմնասիրական.

Կացցէ առաջի մարմնասիրացն խորհրդոց՝ բարեպաշտութիւն. իմա՛ ըստ յն. ընդդէմ մարմնասէր խորհրդոց. (Ածաբ. աղք.։)

Զերկրածին եւ զմարմնասէր միտսն. (Փիլ. այլաբ.։)

Ի մեռելութիւն մարմնասէր եւ ախտակիր ձեր բարուցդ. (Երզն. լս.։)