adj.

shining, bright with cleanliness, candid, clear, pure, clean;
glorious, virtuous.

adj.

Մաքրութեամբ փայլեալ. ջինջ. յստակ. լուսափայլ. պայծառ. սրբափայլ. առաքինազարդ.

Աստեղք մաքրափայլք եւ ականակիտք։ Զաւազանն մաքրափայլ լուսաւորութեան հոգւոյն սրբոյ։ Մաքրափայլ սրբեսցէ զնա ի յանցանացն։ Զհեղումն մաքրափայլ լուսոյն ի մեզ արձակէ. (Սհկ. կթ. արմաւ.։ Արծր. ՟Բ. 1։ Եփր. ծն.։ Մագ. ՟Կ՟Զ։)

Հատուսցէ մաքրափայլ անձինդ։ Մաքրափայլ աջոյ։ Ի քումմէ մաքրափայլ եւ վսեմական պետութենէդ։ Վասն վազում մաքրափայլ առաքինութեանն իւրոյ՝ արդար կոչեցաւ. (Սհկ. արծր. առ խոր։ Մագ. ՟Ա.։ Սարգ. յկ. ՟Ա։)

Մաքրափայլ՝ քրիստոսազգեաց՝ ճշմարիտ որդւոյ մերոյ՝ սարկաւագի. (Ածազգ. ՟Ժ՟Բ.) յն. σεμνότατος , պարկեխտ եւ նազելի. լտ. ornatissimus, բարեզարդ։