adj.

ՄԵԾԻՄԱՍՏ ՄԵԾԻՄԱՑ. Քաջիմաստ. քաջիմաց. իմաստութեամբ մեծ. նրբամիտ. հանճարեղ. մտացի, զգօն. զգօնական. խելացի.

Երուանդեանս տիգրան, մեծիմաստն եւ պերճաբան. (Խոր. ՟Ա. 23։)

Մեծիմաստ խոհականն չառնոյր յանձն զերթալն. (Յհ. կթ.։)

Մեծիմացս (կամ մեծաիմացս կամ մեծայիմայս) կարծեա՛, մի՛ զանյս՝ որ զմեծագոյնս եւ զլայնս ագանին, այլ զայն որ չափաւորացն է սիրող. (Ոսկիփոր.։)