vn.

to remove, to go away, to retire, to stand aloof, to withdraw to a lonely place.

կր.

իբր ձ. cf. ՄԵԿՈՒՍԱՆԱԼ.

Մեկուսեալ էր մարդկութիւնս յաստուծոյ. (Պրպմ.։)

Մեկուսեալքն ըստ զիա՛րդ գոլոյն բանի. (Կիւրղ. գանձ.։)

Ըստ ծայրագունին առ միմեանս մեկուսելոց. (Նիւս. կազմ.։)

Անկատարն բարի եւ կատարունն ի բաց մեկուսեալ (են). Դոզն ինչ ի նմանէ մեկուսեալ. (Դիոն. ածայ.։)

Զգաստ մեկուսեալ ի կանանց. (Վրք. հց. ձ։)