s.

cf. Մեղք;
յանձն առնուլ զ—նս, to confess one's faults.

s.

ἀμάρτημα, -ατα, ἀμαρτία peccatum, -ta. Մեղանչանք, մեղք, յանցանք.

Մարդկան մեղանքն. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Որք անձանց մեղանացն զգայցեն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 14։)

Բազում անգամ եւ տանջանք մեղանացն են հիւանդութիւնք՝ առ ի դարձ ածելոյ. (Բրս. հց.։)

Զմեղանս յանձն առեալ հանդերձ հարկօք, եւ թողութիւն ի նմանէ խնդրեալ. (Խոր. ՟Բ. 52։)

Ի կենցաղիս ծովու մեղանացս ալեաց ընկլուզայ։ Թողեալ լիցին քեզ մեղանք քո. (Նար. ՟Լ՟Ե. ՟Հ՟Գ։)