adj.

hardened in sin, in iniquity.

adj.

Մակարդեալ՝ զանգեալ՝ մածեալ մեղօք կամ ի մեղս. մեղսաթաթաւ. մեղսաներկ.

Առաջնորդս մեղսաճաշակս խարդաւանաց։ Մեղսաճաշակս գազան։ Մեղսաճաշակն գոյիւք յուղարկիցիմ յորովայն մահու. (Պիտ.։)

Մարմին մեղսամակարդ, եւ յօժարութիւն երկրասէր. (Նար. ՟Ծ՟Ե։)

Մեղսամակարդ միտք. (Ի գիրս խոսր.։ եւ Բենիկ.։)

Մեղսամակարդ. (մեղօք մածեալ. Հին բռ.։)