cf. ՄԵՌԵԼՈՒԹԻՒՆ. νέκρωσις.
Անապակութիւնն, եւ մեղաց մեռումն. (Պրպմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մեռումն | մեռմունք |
| accusatif | մեռումն | մեռմունս |
| génitif | մեռման | մեռմանց |
| locatif | մեռման | մեռմունս |
| datif | մեռման | մեռմանց |
| ablatif | մեռմանէ | մեռմանց |
| instrumental | մեռմամբ | մեռմամբք |