adj.

monarchical, absolute, despotic;
— իշխան, absolute master, monarch;
— իշխանութիւն, absolute power, monarchy;
— ունել, to reign absolutely;
— առնել, to make universal.

adj.

μονάρχης, μόναρχος monarcha, qui solus imperat եւ μοναρχικός monarchicus. Ունօղ զմի հեծան՝ այսինքն զգաւազան իշխանութեան ի վերայ բազում վայրաց կամ ազգաց. բացարձակ եւ ընդարձակ տէրութեամբ. ինքնակալ. միապե եւ Միապետական.

Միահեծան տէրութեանն (աստուծոյ) իշխանութիւն։ Զմիահեծան բանն աստուածութեան. (յն. զվասն միահեծանութեան աստուծոյ զբան)։ Վասն աստուծոյ միահեծան իշխանութեանն. (Ագաթ.։ Կոչ. ՟Դ. ՟Ե. ՟Է։)

Յուղիոս կայսր՝ միահեծան կալաւ զհռոմայեցիս. յն. միապետեաց. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Խաղաղականաւն զամենայն երկիր գրաւեալ՝ միահեծան կալցի. (Պիտ.։)

ՄԻԱՀԵԾԱՆ. որպէս Միակցորդ. միաբան. ի միասին.

Փոյթ եղեւ գրիգորի աստուածաբնի բազում ջանիւ միահեծան առնել զտօնին (զատկի) կատարումն ընդ ամենայն եկեղեցիս. (Տօնակ.։)