Միսթաղ

s.

ՄԻՍԹԱՀԱՂ ՄԻՍԹԱՂ. μεσθάαλ mesthaal. Բառ եբր. միզթալ. որ է Վերակացու կոչնոց.

Եւ ասէ յէու ցմիսթաաղսն (կամ ցմիսթաղսն), հանէ՛ք զպատմուճանսդ՝ ամենայն ծառայից բահաղու. (՟Դ. Թագ. ՟Ժ. 22։)