adj. s.

mendicant.

adj.

(ի Մուրալոյ. որպէս եւ ի Մուրանալոյ՝ Մուրացօղ) Մուրացիկ. մուրիկ. ἑπαίτος, προσαίτης, ἑπαιτέων mendicus, mendicans.

Որդիք նորա մուրօղք եղիցին. (Սղ. ՟Ժ՟Ը. 10։)

Տառապեալ եւ մուրող լինի. (Վեցօր. ՟Ժ։)

Դեղօք, եւ ոչ վիրօք կարօտ է մուրօղն, ողորմութեան, եւ ոչ սրոյ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 10։)

Զգեցեալ հանդերձ մուրողի՝ եկն ի գեօղն իւր. (Վրք. հց. ձ։)

Հաղիկ ողորմել եւ տալ մուրողին. (Ոսկ. մտթ.։)

Ելանեն յայլ մուրողացն վիճակաց՝ առնուն զմուրողին։ (Կանոն.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Մուրողաբար

Մուրողութիւն, ութեան

Voir tout