σαρκικός carneus, carnalis. Որպէս նոյն ընդ վերնոյն (=ՄՍԵՂԷՆ), Մարմնեղէն, մարմնաւոր. հեղեղէն. մահկանացու կենդանի, ունօղ զմիս եւ զոսկերս.
Ընդունայն է ամենայն մարդ մսեղի (յն. կենդանի). (Սղ. ՟Լ՟Ը. 6։)
Որոյ մարմին եւ արիւն, ճարպ, եւ ոսկերք են, հա՛րկ է թէ մսեղի է եւ կենդանի. (Եզնիկ.։)
Եզն յորս ապաստանի իւրեանց ի տաճարն քարեղէն, եւ փրկութիւն նոցա ի գառն մսեղի. (Եփր. ել.։)
Հողազանգուածս հիւթոյ մսեղիս մարմնոյ. (Նար. կուս.։)
ՄՍԵՂԻ. գ. σάρξ caro. Գոյացութիւն մարմնաւոր, շնչաւոր եւ կենդանի. մանաւանդ մարդ մահկանացու. ըստ յն. մարմին, նովին նշանակութեամբ.
Ո՞ մսեղի իցէ, որ լուաւ զձայն աստուծոյ կենդանւոյ։ Փայց եթէ դիքն, որոց ոչ է բնակութիւն ի մէջ ամենայն մսեղեաց. (Օր. ՟Ե. 26։ Ես. ՟Կ՟Զ. 24։ Դան. ՟Բ. 11։)
Ողորմութիւն տեառն ի վերայ ամենայն մսեղւոյ։ Ինքն մսեղի է, եւ պահէ ոխս։ Գործք ամենայն մսեղոյ առաջի նորա. (Սիր. ՟Ժ՟Ը. 12։ ՟Ի՟Ը. 5։ ՟Լ՟Թ. 24։)
Որպէս փորձ իրացն իսկ զուղեղս ամենայն մսեղեաց ցուցանէ։ Զմիս շնչաւորացն հրամայէր չուտել, որպէս թէ հոգի աստուածեղէն իցէ ի մսեղիսն. այսինքն յանբան կենդանիս. (Եզնիկ.։)