adj.

vile, abject, low, base, mean, despicable;
obscure.

adj.

Ստորին. յետնեալ. փանաքի. անարգ. անաւագ. աննշան. սինլքոր. նուաստ. ընկեցիկ. երկրաքարշ. (արաբ. է յերկիր հարստեալ, մխեալ, իբր ի կենդրոն. թաղեալ. ծածկեալ)

Մրգուզքս ոչ շատեալք միայն ամուսնովք՝ արտաքոյ շուրջ հայելով. (Փիլ. լիւս.։)

Ոմանք ստրուկք եւ մրգուզք ի ծառայական սպասաւորութենէն փախուցեալք. (Առ որս. ՟Դ։)

Մրգուզք անյագք եղաք ի կերակուրս. (Եղիշ. միանձն.։)

Ընդարմացեալ մրգուզ մտօք, եւ մորոս վաւաշոտութեամբ. (Համամ առակ.։)

Մրգուզ փանաք ծրդեալ. (Մագ. ՟Ի։)

Պարտ է լռութեամբ պատուել, եւ ոչ պատմել մրգուզ շինականաց. (Նչ. թղթ.։)