cf. Յաճախ.
Յաճախական. բազմապատիկ. ճոխ.
Յաճախաւոր բանիւք եւ թանձրախիտ մտօք զսիրոյն ճառ ի ներքս մուծանէ։ Սուղ բանիւք, սակայն յաճախաւոր (մտօք), եւ լի իմաստութեամբ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Գ։ Սարգ. յուդ. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յաճախաւոր | յաճախաւորք |
| accusatif | յաճախաւոր | յաճախաւորս |
| génitif | յաճախաւորի | յաճախաւորաց |
| locatif | յաճախաւորի | յաճախաւորս |
| datif | յաճախաւորի | յաճախաւորաց |
| ablatif | յաճախաւորէ | յաճախաւորաց |
| instrumental | յաճախաւորաւ | յաճախաւորաւք |