adj.

declarative, explanatory.

adj. s.

Գործի կամ միջնորդ յայտնութեան. յայտնիչ.

Հաւատոց գնոյն է յայտարան (կամ յայտնարան) նուէրն քո աստուծոյ. (Լմբ. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յայտարան յայտարանք
accusatif յայտարան յայտարանս
génitif յայտարանի յայտարանաց
locatif յայտարանի յայտարանս
datif յայտարանի յայտարանաց
ablatif յայտարանէ յայտարանաց
instrumental յայտարանաւ յայտարանաւք