s.

cf. Յառաջադիմութիւն;

arith.

progression;
— հասակի, growth, increase;
— ի պատուի, promotion;
ի վատթարն —, getting worse, deterioration;
demoralization.

s.

ՅԱՌԱՋԱՏՈՒԹԻՒՆ ՅԱՌԱՋԱՏՈՒՄՆ, տման. ՅԱՌԱՋԱՏՈՒՈՒԹԻՒՆ. προκοπή (որ է յառաջահատութիւն). processus, progressus, profectus, incrementum. Յառաջատելն. յառաջատու գոլն. յառաջադիմութիւն. զարգացումն. յառաջխաղացութիւն.

Քանզի յառաջատութեան լեալ բարեաց գործոց, ապա զկնի ընթանայ յառ ի սկզբանէն սովորութիւն. (Բրս. արբեց.։)

Ոչ խեռել եւ ըմպահկել յառաջատութենէ ուսմանն։ Որք ունին յառաջատութիւնս, ո՛չ ամենակատար յանձնկալութիւնս. (Փիլ. լին. ՟Գ. 31։ ՟Դ. 34։)

Եկեղեցի Աստուծոյ հանապազօր յառաջատութեամբ աճէ եւ հարստանայ. (Յհ. իմ. ատ.։)

Սրբութեան յառաջատուութիւնք (կամ յառաջատութիւնք). (Գր. հր.։)

Ի վատթարս յառաջատութենէն ոչ դադարեմ. (Սկեւռ. աղ.։)

Կրթելովն տացէ նմա յառաջատուութիւն՝ վերանալ ի կատարելութիւն արհեստի։ Այսպիսի յառաջատումն եւ յաստիճանէ յաստիճան արդարութեան ելս ցուցանէ. (Լմբ. սղ.։)

Հայելով յընկերացն յառաջատումն եւ ի շնորհս. (Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յառաջատութիւն յառաջատութիւնք
accusatif յառաջատութիւն յառաջատութիւնս
génitif յառաջատութեան յառաջատութեանց
locatif յառաջատութեան յառաջատութիւնս
datif յառաջատութեան յառաջատութեանց
ablatif յառաջատութենէ յառաջատութեանց
instrumental յառաջատութեամբ յառաջատութեամբք