s.

assault, attack;
aggression, invasion;
առնուլ —կմամբ, to storm, to carry by storm;
յինքն ընդունել զ— ուրուք, to sustain an assault, to resist an attack.

s.

ὀορμή, ὄρμημα impetus. Դիմեցումն. սաստիկ խաղացումն. ուժգին բերումն. թափ.

Այսպէս յարձակմամբ անկցի Բաբելովն. (Յայտ. ՟Ժ՟Ը. 21։)

Ցուցանէ թէ ո՛րչափ շահք էին նմա ի յարձակմանէ պատերազմողին. (Իսիւք.։)

Բռնութեամբ յարձակմանն ի վայր արկեալ ի քարշ արկցէ. (Փիլ. այլաբ.։)

Իսկ ես աշդահակ խտրոց ընդ մէջ անկեալ, եւ յիս զայնպիսի եղեալ յարձակումն ընկալայ. (Խոր. ՟Ա. 25։)

Ոմն, եւ յարձակմունք իւր. ոմն, եւ դիմեցմունք իւր. (Նար. ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յարձակումն յարձակմունք
accusatif յարձակումն յարձակմունս
génitif յարձակման յարձակմանց
locatif յարձակման յարձակմունս
datif յարձակման յարձակմանց
ablatif յարձակմանէ յարձակմանց
instrumental յարձակմամբ յարձակմամբք