s.

lowest rank;
extremity;
posteriority.

s.

ἑσχατία, τὸ ἕσχατον extremitas եւ humilitas, vilitas. Յետին՝ յետնեալն գոլ. վերջին ծագ. նուաստութիւն.

Յամենայն յետնութենէ անշեղաբար վերաբնակեալ։ Անկեալ՝ առ հակառակն յետնութիւն ածաւ. (Դիոն.։)

Ըստ իւրեանց յետնութեան կորուսին յաշխարհէս հայոց զքաջութիւն եւ զանուն բարի. (Փարպ.։)

Անլուայ խորհրդով (աղօթելն՝) այն է ամենայն յետնութիւն չարեացն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 27։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յետնութիւն յետնութիւնք
accusatif յետնութիւն յետնութիւնս
génitif յետնութեան յետնութեանց
locatif յետնութեան յետնութիւնս
datif յետնութեան յետնութեանց
ablatif յետնութենէ յետնութեանց
instrumental յետնութեամբ յետնութեամբք