vn.

to be prolonged, to last, to continue, to remain permanently.

ձ.

ՅԵՐԿԱՐԻՄ ՅԵՐԿԱՐԵՄ, եցի. չ. cf. ՅԵՐԿԱՐԱՆԱԼ.

Մի՛ յերկարեր վասն իմ (այսինքն երկայնմտեր). (Երեմ. ՟Ժ՟Ե. 15։)

Թշուառութիւնքդ յամենայն կողմանց յերկարեն. (Իսիւք.։)

ԶՅովհաննէ առաքելոյ մինչեւ ցՏրայիանոսի ժամանակսն պատմէ յերկարել Իրինէոս. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Ի յերկարել ձմերայնոյն. (Խոր. ՟Բ. 36։)

Տունք արդարոց յերկարեսցին։ Յերկարի արդարոց ուրախութիւն. (Առակ. ՟Ժ. 7. 29։)

Եթէ յերկարիմ (ի բանս), մի՛ վաստակիր. (քանզի զխաչէն է ճառս. Ճ. ՟Գ.։)