va.

to preordain, to pre-establish, to predispose;
to predestine.

ն.

προτάσσω, -ττω praestituo, praeordino, prepono, constituo. Յառաջագոյն կարգել, սահմանել. վերակարգել. նախ կամ ի վեր անդր կարգել.

Տօն սրբոյն յովհաննու մկրտչին եւ վկային, զոր նախակարգեաց առաքեալն եւ խոստովանողն քրիստոսի գրիգորիս. (Կանոն.։)

Յանձն քո կատարելով զամենայն նախակարգեալ (ի կանոնաց) զառաքինութիւնս. (Մաշտ.։)

Զնա եւս նախակարգել ի պատիւ պատրիարգութեան. (Յհ. կթ.։)

Ըստ պատշաճի նախակարգէ զբանն (զմարիամ նախ յիշելով). (Նանայ.։)

Առ որս արժան է նախակարգել զբանս. (Շ. ընդհանր.։)

Նախակարգէ զանուն՝ ամենայն մասանց բանին. (Երզն. քեր.։)

Ոչ փոփոխեցայ ի նախակարգելոցդ (իրեց). (Նար. ՟Ի՟Ա։)