adj. s.

πρωτογενής, πρωτόγονος primum natus, primigenitus πρεσβύτατος major natu. Նախ ծնեալ. նախածին. անդրանիկ. երէց. եւ Նախկին.

Սրբեա՛ դու ինձ զամենայն անդրանիկս նախծին. (Ել. ՟Ժ՟Գ. 1։)

Նուիրել ասէ յԵրուսաղէմ զնախծինս հօտից. (Նախ. օրին.։)

Նախծին (կամ նախածին) զարմ. (Պիտ.։)

Նախծին որդին եւեթ ցանգ ի ծնողաց թագաւորէր. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Աբորիգինացիք (լտ. ապօռի՛ճինէս, հին հռովմայեցիք) թարգմանին իշխանք ազգապետք, կամ նախածինք, կամ թափառականք. (անդ։)