cloak, mantle;
monk's long mantle;
cope, chasuble.
(Ի դէպ գայ որպէս լծորդ՝ զանազան բառից հյ. եւ յն. տե՛ս եւ ՆԱՄՓՈՐՏ). Աղաբողոն. մեկնոց. թիկնոց. վերարկու. փիլոն. շուրջառ.
Տու՛ր ինձ զնափորտ քո. եւ ըստ բանի նորա մերկացեալ՝ ետ ցնա։ Սփռեա՛ զնափորտ քո, եւ ա՛ռ։ Սպիտակ նափորտամբ պատեալ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ. ՟Ի՟Զ։)
Առեալ հատոր մի նափորտան՝ ծածկեցի զուս նորա. (Վրք. հց. ձ։)
Օծցէ զԵղիշէ նափորտամբն (այսինքն մաշկեկաւ). (Եփր. թագ.։ եւ Մծբ. ՟Զ։)
Եղիա եւ զնափորտն անգամ՝ զոր ունէր, եւ զայն եւս թող աստէն. (Եփր. աւետար.։)
Մերկացուցին զպատմուճանն անկար, եւ նափորտն. (Երզն. մտթ.։)
Իջեալ նափորտամբն (իբր շապկաւ կամ կտաւով) միայն, եւ հողաթափովն՝ եկաց ի վերայ հանդերձին։ Զնափորտն իւր արարեալ պատան՝ զսպեաց. (Տէր Իսրայէլ. սեպտ. ՟Ի՟Զ. եւ Տէր Իսրայէլ. հոկտ. ՟Ի՟Թ.։)
Ի վերայ սկուտեղն կայր նափորտ մի բեհեզեայ ծալեալ եւ եդեալ։ Նափորտն բեհեզեայ, եւ գունդն ոսկի՝ որ կայր ի վերայ նափորտին, նշանակէ մինն զքահանայութիւն, եւ միւսն զթագաւորութիւն. (Փարպ.։)
Քահանայ եւ եպիսկոպոս իւրով նափորտամբն։ Եպիսկոպոսն հանէ զեմիփոռոնն, եւ գայ առաջի սրբոյ սեղանոյն՝ միայն նափորտամբն. (Պտրգ. աթ.։)