cf. Նեխ.
ՆԵԽՈՒԹԻՒՆ ՆԵԽՈՒՄՆ. σαπρία putredo. Նեխ. եւ նեխիլն.
Ի նեխութենէ նորա ելցէ շառաւիղ իւր. (Յոբ. ՟Ը. 16։)
Նեխութեամբ ապականեցան. (Շ. ընդհանր.։)
Որդունք եւս ծնանին ի թարախս նեխմանցն. իսկ մինչ արկանի աղ ի նմա (ի միսն), սատակին որք ի նեխմունս են որդունքն. (Վրք. հց. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նեխումն | նեխմունք |
| accusatif | նեխումն | նեխմունս |
| génitif | նեխման | նեխմանց |
| locatif | նեխման | նեխմունս |
| datif | նեխման | նեխմանց |
| ablatif | նեխմանէ | նեխմանց |
| instrumental | նեխմամբ | նեխմամբք |