hy    |   fr

Ներընդունակ

adj.

contingent, casual.

cf. ԸՆԴՈՒՆԱԿ.

Հոգւով իմով զօրացեալ, անճառելեացն ամենայնի լինիք ներընդունակ. (Պիտառ.։)

Զայս նիւթ գտանէ ներընդունակ, որ տիրապէս ընդ նա խառնի. (Լմբ. պտրգ.։)

Ներընդունակ շնորհացն անվախճան. (Գանձ.։)

Ներընդունակ են փառաց. (Մխ. ապար.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ներընդունակութիւն, ութեան

Voir tout