cf. Ներումն.
cf. ՆԵՐՈՂՈՒԹԻՒՆ). ἁναβολή permissio, dilatio եւ այլն.
Ոչ անգոսնիս յերկայնամտութեանց, ոչ եպերիս ի ներութեանց. (Նար. ՟Ձ՟Բ։)
Ոչ ամ մի միայն առեր ներութիւն, այլ երեսնից եւ քառասուն. (Մաշկ.։)
ներութիւն ինչ արտաբնակութեանն աղաչիցէ լինել. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)
Յայս ինչ ոչ գացուք (կամ տացուք) ներութիւն. (Պղատ. տիմ. յն. ոչ ներեսցուք, կամ ոչ զիջցուք։)
Հեշտութեանցն առանց բանին ներութիւնս առնիցէ (այսինքն շնորհիցէ) ... որոյ ներութիւն ունելով՝ ամենայն ոք ի բաց փախչելոյ ոչ եւ մի ունիցի հնար. (Պղատ. օրին. ՟Ե։)
ՆԵՐՈՒԹԻՒՆ որպէս Տոկունութիւն. cf. ՆԵՐԵԼ ըստ բ նշ։
Ո՛վ համբերութիւն մարմնոց մարտիրոսացն. ով ներութիւն անդամոց նահատակաց. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ներութիւն | ներութիւնք |
| accusatif | ներութիւն | ներութիւնս |
| génitif | ներութեան | ներութեանց |
| locatif | ներութեան | ներութիւնս |
| datif | ներութեան | ներութեանց |
| ablatif | ներութենէ | ներութեանց |
| instrumental | ներութեամբ | ներութեամբք |