adj.

recently conceded or granted;
— տօն, the new year.

adj.

Նոր եւ այն ինչ բերեալ, ի լոյս ընծայեալ, պարգեւեալ.

Զի զամենեսցին արժանիս արասցէ նորաբերն շնորհի աստուածութեան. (Ագաթ.։)

Սակս ոչ գծագրութեան ի նորաբեր թարգմանութեանցն հնագոյն աւետարանի. (Թէոդոր. մայրագ.։)